Durangoko Azokaren Ahotsenean eta Hitzen hasperenak olerki liburuaren kari, literatur solasaldia izan dut Sabin Oregirekin. Izan ere, Pandemiak ezarritako itxialdiaren alde positibo
bat, positiborik bada, denbora gelditu egin zela izan zen, egunerokotasunaren
etenaldi horrek sormenari leiho bat zabaldu ziolarik. Sormena zerbait berri
egiteko, olerki berriak idazteko eta
jasota geldi daitezen denbora geldirik zelarik. Agian ez legoke gaizki egitea
ikerlan bat, jakiteko ze-nolako ekoizpen oparoa eman den euskal liburu eta
disko-gintzan pandemiaren ondorioz eta ondoren; horra hor, unibertsitateko
ikasle bihoztoi batentzako proposamena.
Baitezpadako itxialdian taxututako olerkiak
dira Hitzen hasperenak bildutakoak, haatik bizi-biziak, bizitza bezalako testu
anitzak eta askotarikoak. Eta bizitzan bertan bezala, badira hasperenak sortzen
dituzten egoerak eta bizipenak, eta horixek ditut liburu honetan bildu.
Irakurleak, beraz, olerki hauetan arrosak eta arantzak aurkituko ditu, itxuraz
arrosa gehiago arantza baino, baina bata eta bestea lotuta doaz uztarri berean,
ez baitago arantzarik gabeko arrosarik, arantzak eta arrosak txanpon beraren bi
aurpegiak direlarik.
Bizipenak aurkituko ditu, beraz, irakurle
begi-zoliak, eta poemen osagarri, Maite Ramos Fernandezek egindako irudi
bereziak, akuarela eta tintaz egindako irudi bereziak.
Maiatz
argitaletxeko Lucien Etxezaharretaren proposamen bati jarraiki egindako irudiak
dira eta, batzuk lehendik idatzitako olerkiei begira eginak dira; beste irudi
batzuk, aldiz, ez zetozen bat eta, hori
horrela, poemak a posteriori idatzi behar izan ziren irudiaren haritik; erronka
polita olerkariarentzat...
Hitzen hasperenak edo hitzen suspirioak; izan ere, poesiak horretarako balio du, alegia, hitzak hartu, harilkatu, jolastu eta bertzenaz esaten ezin direnak adierazi.
Posts
