Nik den-dena sinesten dut

Atzo Gerraren aurkako hitzak ekimena ospatu zen Iruñean, Hipokresia Infinituak antolatua. Bederatzigarren urtez, eta Iruñeko Gazteku Plazako liburu feriaren abaroan, gerraren aurkako hitzak jaso eta plazaratu ziren.

Aurten Jesus Lizano poeta akrataren olerki bat euskaratu eta irakurri nuen: Nik den-dena sinesten dut.

Nik den-dena sinesten dut

sortzez gizon ona naizelako.
hori nire aita zela
-zeinek daki
zein zen bere aita-,
hau nire laguna dela
-eta nor zen bere laguna
ama neure ama zela
semea neure semea dela
-zeinek daki-.

Nik sinesten dut, sinetsi egiten dut;
nire eginbeharra ari naizela betetzen
alferrikaltzen dudanean
nire astia, nire pentsaera,
nire zentzumenak
den-denok mendera gaitzan
indarrean dagoen aginteak
- zeinek daki
zeinek jarri zuen indarrean-
nire amak torturatzen ninduela
nire onerako; nire onerako
hilko naizela, madarikatu halakoak!
Hau agintari bat dela
hori gotzaina dela
-zer da gotzain bat-

Nik sinesten dut, sinetsi egiten dut,
irensten dut
elikadura bolo osoa.
Lege oro txalotzen dut,
mito oro sinesten dut
kakaz beterik nagoela;
eta besteak, garbirik.
Agindu oro sinesten dut

zentzugabekeria oro,
historia osoa sinesten dut
-historia, hiltzaileena-

Oi, egia! Egia, zer zinen
eta non zauden!

Nik sinesten dut, sinetsi egiten dut;
esadazue zernahi
grekoz, ingelesez,
turkieraz, hindiz.
Betetzen dut eginkizun nagusia
sortzez gizon ona den ororena
munstro gisa honetan:
neure burua engainatzea.