SEADen aldarrikapenaren 47. urteurrenaren karietara

Saharako Errepublika Arabiar Demokratikoa sortu zela 47 urte beteko dira hilaren 27an. 1976ko otsailaren 27an Mendebaldeko Sahara Herri bat izanik eta indar arrotzen inbasioari erantzuna emateko, Independentzia xede eta helburu zelarik SEAD sortu zuten.

Hori horrela, urte hauetan guztietan zehar SEAD errealitate nazionala izan da eta bada, errealitate ukaezina. Saharako Errepublika Arabiar Demokratikoak jakin izan du, oso baldintza gogorretan, estatu bat eraikitzen, burujabe maila orotan.

Saharako estatua herriaren partehartze zuzenarekin eraiki dugu eta eraikitzen ari gara, eta Fronte Polisarioaren kongresu iragan berria partaidetza horren erakusgarri izan da; Saharako Herriak berak eraikitako estatua, mundu osoko errefuxiatu kanpamentuetan bizi direnen esperientzia bakana eta bakarra izan delarik

Nazioartean 84 herrialdek onartzen dute Saharako Errepublika Arabiar Demokratikoa, eta herrialde horietako asko eta askorekin harreman diplomatiko normalizatuak dituzte.  Mendebaldeko Sahara Afrikako Batasunaren estatu sortzailetariko bat da, eta egon badago Parlamentu Panafrikarrean eta bere instituzioetan ere. Kontinente afrikarraren hitzordu garrantzitsu guztietan  egoten da, baita nazioarteko beste mailetan ere, adibidez, Europako Batasunarekin.

Mendebaldeko Saharan garai batean espainiar izan ziren horiek eta beren ondorengoek eraikitako estatua da, Espainiak abandonatuak 1975ean eta orain, Pedro Sanchezek traizioa eginda, berriz ere abandonatuak, nazioarteko legediei muzin eginda, justiziari iseka eginez, Saharako Herriaren nahiari erreparatu gabe, harreman historikoak ahazturik eta saharar gehienen borondatea kontuan hartu gabe. 

Hala ere,  gaur SEADen errealitatea ospatu egiten dugu, baina era berean, Espainiako Gobernuko kideei eskatzen diegu traizioaren bidea bazter dezatela eta onar dezatla SEAD errealitate ukaezina dela , eta sahararren nahimena eta beharra dela aske izatea.

Ustezko ezkertiarrak diren Espainiako sozialistak, XXI. mendean, Marokoko erregimen ustel eta diktatorialarekin bat eginda ikustea guztiz lotsagarria da.  

Amaitzeko, argi eta garbi adierazten diogu Pedro Sanchez, Felipe Gonzalez, Jose Luis Rodriguez Zapatero, Jose Bono, Maria Antonia Trujillo eta Juan Fernando Lopez Aguilar jaunari:

Inork ez du Mendebaldeko Sahararen geroa erabaki behar, sahararrek izan ezik; sekula ez!

SAHARA EZ DAGO SALGAI!