Badut lagun bat izugarri urduritzen nauena. Gai baten inguruan nire
jarrera adierazi eta lagun horri bere iritzia galdetuta, inoiz ez du
garbi adierazten ados dagoen ala ez, gaia edozein dela ere.
Normalean
eskuekin keinu anbiguo bat egiten du, niri interpretagaitza
suertatzen zaidana; bai, ez, izan zitekeen, litekeena da edo ez, ezin
daiteke... Edo ez beti, baina bai batzuetan; edo agian ez, baina bai,
apika, hori ere bai; edo ez bata, ez bestea, batek daki...
Lagun
horrek aparteko trebezia dauka auzi oro ke-kortina trinko baten
atzean lausotzen, eta harekin luze hitz eginda ere, ezer argirik esan
ez duelako sentsazio amorragarria baino ez duzu hartzen.
Diskurtso
kriptiko horren bidez, Roland Barthesek esango lukeen modura,
“anbiguetate preziatu
bat dela tarteko, boterearen izatea eta itxura”, erdiesten du lagun
horrek, aitor dezadan, nire etsipenerako. Eta ez, ez dut esango nor
den... Horretarako dago Nor
da nor jokoa, edo Zein
da zein Berriozarko
bertsioan...
Posts
No comments:
Post a Comment