Hil honetan eman berri da argitara aurtengo Hatsaren poesia bilduma. Maite dugu Hatsa. Hatsegin (sic) dugu Hatsa. Izan ere, olerkari anitz eta askotarikoak biltzen dituen bilduma da, urterik urte ateratzen dena, hutsik egin egin gabe azken hogeita bat urteotan. Iragan den mendeko azken urtean sortua izanagatik, XXI. mendeko euskal poesiaren lagin ezinbertzekoa bihurtu da, urteen poderioz, Hatsa bilduma. Urte oro, ehun olerkari baino gehiagok bina edo hiruna olerki igorrita, mende honetako euskal poesiaren erakusgarri aparta sortzen da. Eta hor dago aurtengo liburuaren azala, Mattin-en marrazki bat oraingo honetan, ohiko argazkia bazter utzita. Eta barruan, olerkiak. Horietarik bat, hauxe:
Olerkariok ez omen dugu
inorentzat idazten
ezpada
mahatsondoetako antxetentzat.
Dantzan suelto ikasi
dugu
ekinaren ekinaz,
atzeak erakusten
baitu
nola idatzi aurrea.
Eta hurrena?
Hurrena,
hur-hurrean,
mahatsondoetako
antxeta urrunak,
xede hartuak.
Izan ere, poesia idazten dugunok beti izan ohi dugu zama erantsi bat, alegia, norentzat idazten dugun, poesia jende gutxik irakurtzen baitu. Mikel Balentziaga lagunak badu argitaratu gabeko poema-bilduma bat, Mahatsondoetako antxetak izenekoa, eta niri beti begitandu zait ederra dela irudikatzea olerkariok irudimenezko mahatsondoetako antxeta batzuentzat idazten ditugula gure olerki ttipiak.
Olerki hori aurtengo Hatsaren poesia bilduman argitaratu da; aurtengo bilduman, ehun eta hogei olerkarik parte hartu dugu... Hatsegin (sic) dugu Hatsa!
Posts
No comments:
Post a Comment