Begiekin mintzo

Hiriburuzahagiko kafetegian,

Ernest Hemingway-ren harrizko begirada pean

zu eta biok mahai banatan

elkarrengandik urrun

baina geure gogoan elkarren hurren

elkarri begira soslaian

harik eta burua jiratu eta niri

so zaudela egiaztatu arte

zure begiak zirrikitu bihurturik.

Senarra mahaian utzirik

barrara eskatzera joan eta ni zure atzetik.

Zerbitzariari kafe-esne bat eskatu

eta beste bat, deskafeinatua

Jarraian tabernariak niri galdetu

ea nola nahi nuen deskafeinatua

“Ez, ez gaude elkarrekin”, erran zenion.

“Orain” gehitzea falta zitzaizun.

Aspaldi itxitzat neukan zauriari

zornea zeriola nabaritu nuen.

Begiekin zerbitzariari kontatu nion

gure artekoa nola bukatu zen.

Kafeak ekarri bitarteko tarte eternalean

ezikusiarena egin zenuen maisuki.

Nor bere mahaira itzulirik

senarrarekin eleketan zinen hasi,

baina zeharka niri beha;

nik kaier zahar hau eta luma harturik

hasperenak hasi nintzen tintaz gorpuzten.

Ernest zaharra begiekin mintzatu zitzaidan

bera ez dela nor aholkurik emateko emakume kontuetan.