Ez zara sekula bakarrik ibiliko

Aurreko astetik Liverpool futbol taldearen gaineko post bat idazteko gogo bizia izan dut. Real Madril-i sartu zizikion 4 gol eder horiei esker, espainolek erreka jo zuten, eta, handik 4 egunera, Manchester United-i beste horrenbeste gol sartu zizkion Liverpool-ek.
Futbol zalea amorratua ez naizen arren, Reds-en taldea miresten dut eta askoz ere erakargarriagoa egiten zait Premier League-ko partidak ikustea Espainiako futbol esatari madrilzale gogaikarriak jasatea baino. Batez ere, partiden hasieran zaleek kantatu ohi duten You'll never walk alone klasikoa zirraragarria iruditu zait beti. Norbaitek esan zidan erreserki hori zuzenean bizi gaberik ezin zarela hil... Oraindik ez dut paradarik izan, baina... batek daki!

Oraingoz bideo hau behin eta berriz ikustearekin konformatu behar...



Gaur, Aitaren Eguna dela-eta Nafarroa Garaian jaia dugunez, idazteko betarik hartu dut eta aspaldi egin nahi nuen zerbait biribildu dut: You'll never walk alone euskaratu dut eta hemen dituzue hitzak, kanta mitiko hori entzuten duzun hurrengoan, entzuteaz landara, ulertu ere uler dezazun.

Ekaitzaren barna zoazela

Ez burua makurtu
Eta ez izan iluntasunaren beldur
Ekaitzaren ostean dator zeru urdina
Eta hegatxabal baten zilarrezko kantu goxoa.
Segi aurrera, haizea gorabehera,
Segi aurrera, euria gorabehera,
Nahiz eta zure ametsak zapuztu.
Segi aurrera, segi aurrera, itxaropena bihotzean.
Zeren sekula ez zara bakarrik ibiliko,
Sekula ez, sekula ez zara bakarrik ibiliko.
Segi aurrera, segi aurrera, itxaropena bihotzean.
Zeren ez zara sekula bakarrik ibiliko,
Sekula ez, ez zara sekula bakarrik ibiliko.