Jack Destripatzailearen arrastoari jarraiki

Jainkoaren izenean zin egiten dizut inoiz ez nuela espero izango horrelako ikuskizun espantagarririk aurkitzea. Deskriba ezina da bertan nik ikusitakoa, ezin da. Espero dut nire bizitza osoan berriro horrelako gauzarik ez ikustea.

Jack Destripatzailearen arrastoari segika garatzen den nobelatik ateratako paragrafo bat da. Deskriba ezina dena, baina, deskribatzen du idazleak jarraian:

Izterrak zatituta zeuzkan, abdomena erabat irekia eta barruko errai guztiak kanporatuak, besoak txikitura zeuzkan, bularrak moztuta. Errai pusketak botata zeuden ohean eta pusketa batzuk (gibela, birika zatiak, giltzurrun bat…) mesanotxe gainean utzita. Ohe maindireak eta tapakiak odolez blaituta zeuden eta zoruan odol putzu handi bat zegoen logela osoan zabalduta. Hormak ere odolez zeuden zipriztinduta.

Behin baino gehiagotan baliatzen ditu horrelako deskribapen odoltsuak, batzuetan irakurlea odolez zipriztindu, bete eta itotzeraino. Ederki ikasia du idazleak ofizioa, zalantza. Nago, baina, ez duela nobela honekin erabat asmatu. Irakurtzen hasi nintzen atzeko azalak akuilaturik “protagonistari iruditzen zaio badakiela nor izan daitekeen Jack Destripatzailea…”. Eta hori liburuan ez da gertatzen bukaera-bukaerara arte! Aurreko guztia, beraz, betegarri?
Oro har, erraz irakurtzen den liburua da, batzuetan hiztegi arazo batzuk ematen dituen arren:

• 8. Eloisak hartu zuen anaiaren arta bere gain.
• 47. Ene zakil hanpatua bildu zuen orduan nire paineluan. Bizpahiru ukaldi trebe eta bizkor gehiago eta ohartu baino lehen esnetu nintzen. Hazi bero lirdingatsua paineluan geratu zen.
• 85. Esku artean hartu zidan bigunki ene zakila paineluan bilduta. Ohartu baino lehen guztiz zantartuta neukan, berak hain trebeki egindako gora eta beherako igurtzi goxo haiei esker. Minutu erdi bat pasatu baino lehenago isuria neukan ene hazi beroa painelura
• 112. “indibiduoa”: Ibon Sarasolaren hiztegian, gizabanako, pertsona, morroia…
• 168. (…) asturuak halaxe agintzen bazuen. Asturua, Hiztegi Batuan ez dagoen hitza. Zergatik ez erabili patuak edo, esaldia berridatzirik, “menturaz”?

A ze joera kezkagarria, liburuetan hitz bitxiak biltzekoa! Egiaren esatera, testuinguruari esker ulertzen diren hitzak dira, baina oso irakurle konpetenteak ez diren 16 urtekoentzat… nik ez nituzkeen erabiliko. Beste arazo batzuk, hizkuntza aldetik beti ere, topatu ditut :

• “Erditik kendu” ez al da oso erdarakada nabaria?
• Eta, ordenari dagokionez, “Bere New York-eko etxera”… ez al da New York-eko bere etxera?

Nolanahi den ere, ongi garatuta dagoen eleberri bat da: bukaeran, protagonista itsasontzian doalarik, berriz ere Mrs. Hutchinston (“Juliette, mesedez”) agertzea… ez al da kasualitate gehiegi?

Eta amaitzeko, bukaera efektista bat:“Hasierak eta bukaerak elkartzen dira beti: Jack Maverick Ritown-Plepper” hitz jokoak zapore ona uzten dizun arren, ez du eleberri honen grazia gutxi ordezkatzeko balio.