"Jara Bartzelonan" liburuaren iruzkin politikoki-ez polita

Aspaldiku kontuekin buru-belarri, aspaldian ez dut liburu baten gaineko iruzkinik plazaratu Ezkabako talaia honetatik. Bartzelona urrunxko dagoen arren, Jara Bartzelonan izeneko liburutxoaren berri eman nahi dut.

Jasone Osoro-ren Jara pertsonaiaren sagako –edo maltzur izan gaitezen- sigi-sagako beste kate-begi bat; Bartzelonara joan zaigu…"Mundua inoiz baino erraldoiagoa zen eta munstro handi batek eztarritik behera irentsiko zuela pentsatzen hasi zegoen [Jara]. Bakardadearen munstroak, nola ez” hiri handian, Bartzelonan; eta han… “bakardadea ezberdina da bakarrik zaudenean. Jendez inguratutako bakardadea da, gaizki sentiarazten zaituena”

Arin doan nobelatxo honetako kontuak sobera prebisibleak dira, ene uste apalean; badakit Haur eta Gazte Literatura epigrafepean argitaratzen diren liburu gehienak “prebisible"tzat har daitezkeela, baina Jara-rekin... aspertu naiz.

Bestalde, harritzen nau gurasoak ze jatorrak diren; horren adibide, aipamen hau:

“-Ondo? Mutil guztiek pentsatuko dute…
Aita, faborez, ez hasi!
Aitak alde batetik arrazoi du. Badakizu gaurko eguna oso garrantzitsua dela zuretzat eta konfiantza osoa daukagu, baina kontuz ibili, ados?”

Harrapa ezank (sic)

Gainera, Euskararen aldetik baditu kontu batzuk orraztu beharrekoak, [68. or.] “Uzten?” -Zertara jolastu? -Panpinekin”… [73. or.] Zergatik egin du hori idazleak? Nolabaiteko sinesgarritasuna emate aldera? Baina sinesgarria al da katalanak –baita ume ttipiak ere- euskaraz hasiera-hasieratik egitea? Mesedez!

Barbie-ren –Jara-ren‑ mundu xoragarrian, gurasoak oso majoak dira eta lagunak egiteko erraztasun handiak ditu nerabe batek… baita 18 urteko baten musuak jasotzeko ere. Esadazu egia; sinesgarria al da, adibidez, horrelako galderak egitea lagun katalanak Jarari?: “Edo distantzian leial izango zaizula uste al duzu?

Eta gehiago: “metroan sartu zenean, kaskoak jarrita eserita zegoen beltz batek goitik beherako errepasoa egin eta begi-keinua luzatu zion. Jara lotsagorritu egin zen, baina, barrutik, harro sentitu zen. Eder, erakargarri. Eta horrek indarra eman zion” Aitor dezadan: ezin izan dut bukatu leitzen: Oriol-en musuarekin haluzinatuta –h eta guztiz‑ gelditu naiz.

Halere, gustuak gustu; saga –sigi-saga- bereko beste liburuak gozatu zituenak badu non gozatzen jarraitu: Jararekin Bartzelonan.

Badakit: gaztetxo batzuek irensten eta goraipatzen dutela Jara... Baina, ez al dut gorago esan "iruzkin politikoki-ez-polita" egin behar nuela?