Beirateari begira

Beirateek argitasun pixka bat ematen dute elizen barruko ilunetan. Ez dakit zein elizatan dagoen beirate hori. Edonon delarik ere, garrantzi gutxiko zehaztasun bat da hori. Alta, garrantzitsuena da beirate horrek agerian uzten duela adierazi nahi ez duena. Esan liteke ozenago, nekez argiago. Errealitateak gain hartu dio artelanari, gainezka egin arte.

Eliza katolikoak hainbat urtez ezkutuan eta gorderik izan dituen apaiza pedofiloen auziak azaleratzen dira herrialdez herrialde eta egunez egun. Ez dut irakurlea aspertu nahi kasuan kasuko eta tokian tokiko zehaztapenekin. Gainera, horrelako kasu nabarmenak ateratzen direnean, prentsan beti agertzen dira ultrakatolikoak biktimarena egiten: gaur igandeko editoriala Diario de Navarra-n horren adibide bat da. Elizak kontrolatzen dituen komunikabideak, agerikoa dena ezkutatu ezinik, justifikaezina justifikatu nahian dabiltza.

Halarik ere, apaizen lotsak airean ikusirik, pederastria kasuen aurrean Eliza katolikoaren jokaera mafiosotzat har daiteke, apaiza pedofiloak babestu eta babesten baititu mafia batek eginen lukeen gisara. Ezin bestelakorik espero, jakina baita Eliza katolikoa erabat jerarkizatuta dagoela eta demokratikoa ez dela; halere, delitu-egileak babestea ez al da delitu?

Herrialde Katalanetan izan nintzen azkenean, artean entzuten ziren Vicente Artero eskolako maisuaren kasuaren gaineko oihartzunak. Auzi luze eta korapilatsua, zalntzarik gabe, baina pederastriaz akusaturiko maisu hori soldatarik eta enplegurik gabe utzi zuten, eta otsailetik espetxean dago. Ni ere maisua izanik ere, ez naiz hasiko maisu horren alde gaizki ulertutako korporatibismoagatik.

Baina Elizarekin egiten dugunean topo... Gotzainek lekuz aldatzen dituzte apaiza pederastrak, eta dena estaltzen dute ad maioren gloriam Ecclesiae. Alegia, enpresaren -ups, barka lapsus kamani hori- izenean, kristorenak eta bi justifikatzen dituzte.

Jesukristok esana omen: “Petri (Harri) zira zu, eta harri horren gainean eraikiko dut nik neure eliza; herioaren indarrak ez zaizkio nagusituko” Hala agertzen da Marcel Etchehandy-k lapurtar-baxenabartarrentzat egokitutako Biblian. Herioaren indarrak ez dakit, baina, haragiaren indarra Elizaren zimendu sakratuenak eraisten ari da. “Sinite parvulos venire ad me” ere esan omen zuen Jesukristok, baina ez apaiza horiek guztiek asetzeko euren sexu-grinak.

Bai, badakit "haragia ahula dela..." Orduan, Eliza katolikoak inoiz eginen ez duen deialdi isil-ozena zabal bedi, zelibatuaren agindu zaharkitu hori bertan behera utzita, apaizak ezkon daitezen. Ez dute ezkondu nahi? Orduan bizi daitezela “alberdanian eta olgetan” nahi duten emakumenarekin -ez zen izango ez lehen kasua, ezta azkena ere-. Bestalde, apaiza batek gizonezko batekin nahiago duela bizi? Ni homosexuala ez naizen arren, begirune osoa zor diot aukera horri. Gainera, homosexualismoa ez dago duela urte gutxi batzuk bezain gaizki ikusita gure gizartean, zorionez. Izan ere, de gustibus non est disputandum... Baina, orobat, ez ukitu umeak. Utzi bakean umeak. Mesedez, otoi eta arren. Sinesdunek ere eskertuko lukete.

Bestela, behean dagoen argazkiko seinalea laster zabalduko da munduan zehar.