Llangostí bullit i calamarssó

Arnasa hartzeko balio izaten du Euskal Herritik ateratzeak. Gainera, ez da gaur goizeko kontua aitortzea euskaldunok nola maite dugun Katalunia: conèixer i estimar, dena da bat. Ja soc aquí, erran nezake, berriz ere, Mercat de la Boqueria mitikoan, zentzumenetarako gozamen hutsa.


Gure seme-alabak aho bete hotz gelditu dira litxarrerien saltokian... Laster, aho bete goxoki egonen dira.



Giro gozoa, beraz, baita goxoa ere. Bon dia esateko ohitura hartura, tamalez, gero ez naiz gauza katalanez egiteko. "Katañolez" ere ez. Gure mintzotik ezagun da ez garela espainolak eta begirada konplizeetan Euskal Herriarekiko atxikimendua arnasten dugu. Begiradetan ez ezik ekintzetan ere: "No a la criminalizazio de la solidaritat. La solidaritat es una flama que no es pot apagar" irakurri dut afixa batean.

Gainera, abenduaren 13ko bozketan izandako arrakastaren ondorioz, independentziaren aldeko aldarria nabariagoa da. Honek guztiak merezi du ospatzea eta horregatik gaur bazkaltzeko bizio piska bat erosi dugu: badakizu, "bizi osoa, biziosoa": llangostí bullit i calamarssó, otarrainxka egosiak eta txibiak.

Nota bene: txibia hitza nik alabarengandik ikasi dudan hitza da: nik kalamareak (sic) esango nukeen, baina Zarautzeko kanpaldian izan da Uxue aurten eta hitz hori ekarri du handik... Nik, berriz, otarrainxka hitza irakatsi diot, baina uste dut ez duela ikasiko: Uxuek ez ditu otarrainxkak gustuko eta ez du sekula dastatzeko asmo zipitzik ere. Zertarako ikasiko du, bada, otarrainxka hitza?

Nolanahi delarik ere, bon profit, alegia, on egin!