Milano-ko katedralaren inguruko merkatal gunea jendez betetzen da igandea izanagatik: domenica senpre aperto gaztigatzen dizu harro iragarki handi batek. Katedrala bisitatu dugu, duela bost urte Reggio Emiliara etorri ginelarik, hegazkinetik baizik ez baikenuen ikusi Milanoko Il Duomo katedral erraldoia. Arantza hori kendu dugu bihotzetik.
Milano-ko katedral i
tzelaren orratz horiek guztiak triku baten itxura ematen diote eta bertakoek hala deitzen omen diote, sagarroia edo kirikiñoa. Hori kontatu didate behintzat, horko kafetegi batean. Atzerrira joaten naizenean, turistak ibiltzen ez dituzten kafetegiak maite ditut. Saiatzen naiz saihesten turistatzat har nazaten. Milano-ko erdigunean zaila da turistentzat ez den kafetegi bat aurkitzen, baina lortu dut. Kafea hartzeko orduan, italiarrak nora, gu hara. Normalean macchiato hartzen dudan arren, oraingoan espresso bat hartuko dut. Ez dut kafe txar bat ere hartu bidaia osoan.
Atzerrian, herri bakoitzaren berezko hatsa arnastea dut gustukoen eta ahalegintzen naiz bertako usadioak ikasten, tokian tokiko jana eta lekuan lekuko edana profitatzen. Nago bederatzi eguneko oporraldi labur honetan gainetik baino ez dudala dastatu Italia.
Posts
No comments:
Post a Comment